Documentaire onthult: Eindhovenaren hadden meerdere ijzers in het vuur
De nieuwe documentaire Ever Change a Winning Team werpt een fascinerend licht op de hectische keepersoperatie die PSV afgelopen zomer uitvoerde. Wat begon als een acute noodsituatie, groeide uit tot een complexe puzzel met internationale dimensies.
Toen Walter Benitez zijn koffers pakte voor een avontuur bij Crystal Palace, zonder dat daar een transfersom tegenover stond, ontstond er plotseling een gapend gat onder de lat in Eindhoven. Technisch directeur Earnest Stewart moest snel schakelen en stelde een lijst samen met potentiële opvolgers.
De prioriteit lag bij het contracteren van twee keepers: één als directe eerste keuze, en een tweede om de concurrentie aan te wakkeren. Nick Olij was de eerste die zijn handtekening zette na een overstap vanaf Sparta Rotterdam. Maar wie zou de strijd met hem aangaan?
Uit de documentaire blijkt dat Filip Jørgensen, de Deense reservekeeper van Chelsea, hoog op het verlanglijstje stond. De jonge doelman, die in Londen achter Robert Sanchez moet wachten op speelminuten, kwam in beeld als interessante huuroptie.
Stewart en zijn team legden contact met de Londense club. De gesprekken verliepen aanvankelijk positief. Sterker nog: Jørgensen zelf toonde grote belangstelling voor een tijdelijk verblijf in het Philips Stadion. De kans om wekelijks te spelen in de Eredivisie én Europees voetbal sprak hem aan.
Toch kwam er geen witte rook. Chelsea wilde de Deen niet laten gaan, vermoedelijk uit angst dat ze te kort zouden komen als Sanchez geblesseerd zou raken. Voor PSV betekende dit terug naar de tekentafel.
Met Jørgensen buiten bereik, richtte PSV de pijlen op andere doelen. Daniel Peretz van Bayern München kwam in het vizier. De onderhandelingen met de Duitse grootmacht duurden weken en leken op een gegeven moment zelfs succesvol te worden.
Op het laatste moment ketste echter ook deze transfer af. De exacte reden blijft onduidelijk, maar PSV stond opnieuw voor een dilemma: nog steeds geen tweede keeper, terwijl de competitiestart naderde.
In de slotfase van de transferwindow viel het oog op Matej Kovar. De Tsjechische doelman speelde bij Bayer Leverkusen, maar kwam daar niet aan spelen toe. Leverkusen wilde hem dolgraag verhuren en toonde zich coöperatief.
De deal werd snel beklonken: een huurovereenkomst met een optie tot koop. Wat begon als mogelijk Plan C, pakte voor alle partijen uitstekend uit. Kovar greep zijn kans met beide handen aan en veroverde onder trainer Peter Bosz de status van eerste doelman.
De documentaire toont hoe dun de scheidslijn kan zijn tussen succes en mislukking in de transfermarkt. Had Chelsea anders beslist, dan had nu mogelijk een Deen tussen de Eindhovense palen gestaan.